Οι "νονές" της μαφίας...

Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε συνδιάσει τις μαφιόζικες οργανώσεις με γέρους με χρυσά δόντια, τύπους με πρησμένα δικέφαλα και γενικότερα με το ανδρικό φύλο. Και όμως...διαβάστε πως μια πρώην βασίλισσα της ομορφιάς βρέθηκε πίσω απο το τιμόνι της Κομόρας στην Νάπολη!

Τη δεκαετία του '50 μια έγκυος γυναίκα από τη Νάπολη, πρώην βασίλισσα της ομορφιάς με το παρατσούκλι «η κουκλίτσα» (Pupetta), έγινε η πρώτη «νονά» της μαφίας, όταν εκδικήθηκε το θάνατο του άνδρα της σκοτώνοντας τον δολοφόνο του.

Γέννησε το γιο της στη φυλακή και ανέλαβε την ηγεσία της οικογένειας πέντε χρόνια αργότερα, όταν αποφυλακίστηκε.
Από τότε έως σήμερα η Καμόρα, η ναπολιτάνικη μαφία, έχει αρκετές φορές περάσει σε γυναικεία χέρια σε εποχές που οι καραμπινιέροι καταφέρνουν να χτυπήσουν το οργανωμένο έγκλημα, σκοτώνοντας ή συλλαμβάνοντας τους αρχηγούς της.
Χήρες δολοφονημένων «νονών», σύζυγοι, κόρες και αδερφές αναλαμβάνουν τη συνέχιση της οικογενειακής παράδοσης και τη διατήρηση της ηγετικής της υπόστασης ανάμεσα στις υπόλοιπες «οικογένειες» που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν το κενό.
Ακόμη και όταν οι αρχηγοί αναγκάζονται να κρυφτούν στο εξωτερικό, οι γυναίκες λειτουργούν ως ο συνδετικός κρίκος με την υπόλοιπη οικογένεια και γίνονται «ταχυδρόμοι» των εντολών τους.
Οι «νονές» της Καμόρα είναι μοναδικές όσο και η φήμη τους καθώς μόνο στη Νάπολη, που διατηρεί την ισχυρή μητριαρχική της παράδοση, οι γυναίκες «κληρονομούν» την ηγεσία της οργάνωσης από τους άνδρες.
Οικογενειακή υπόθεση
Στη σικελική Κόζα Νόστρα και την Ντραγκέτα της Καλαβρίας, στις οποίες δεν υπάρχουν δεσμοί αίματος, η δουλειά είναι αποκλειστικά ανδρική. Οι γυναίκες παραμένουν απλοί στρατιώτες.


Στη Νάπολη, όμως, το έγκλημα είναι οικογενειακή υπόθεση. Ανάμεσα στις παραδόσεις, που ακόμη και σήμερα τηρούνται με θρησκευτική ευλάβεια, είναι και αυτή να μην εμπιστεύονται τις δουλειές τους σε «ξένους». Πόσω μάλιστα όταν η επιχείρηση (διακίνησης ναρκωτικών, ξέπλυμα βρόμικου χρήματος, συμβόλαια θανάτου, λαθρεμπόριο, πορνεία και εμπόριο όπλων) προσφέρει στην «οικογένεια» περίπου 12 εκατ. ευρώ το χρόνο.
Η Σινιόρα Μαρία Λισιάρντι είναι μία από τις πιο ισχυρές padrines (νονές) της Νάπολης. Ανέλαβε την «οικογένεια» το 1999, όταν ο αδερφός της Γκενάρντο Λισιάρντι, αρχηγική φυσιογνωμία των Σεκοντριλιάνο, αναγκάστηκε να φύγει στο εξωτερικό για να γλιτώσει τη σύλληψη. Η
ίδια, ωστόσο, έπεσε στα χέρια της αστυνομίας το 2001 και έκτοτε βρίσκεται σε μία από τις πιο ασφαλείς φυλακές της Ιταλίας, όπου παραμένει σε καθεστώς απομόνωσης. Αυτό, ωστόσο, δεν την εμποδίζει να διοικεί τις επιχειρήσεις της οικογένειας από τη φυλακή.
Είναι από τις λίγες γυναίκες που έχει καθίσει στο ίδιο τραπέζι με τους αργηγούς άλλων «οικογενειών» και λέγεται ότι εκτός από την ευκολία της να δολοφονεί έχει το χάρισμα να πείθει τον συνομιλητή της. Αν και μικροκαμωμένη, γνωστή σε φίλους και εχθρούς ως η «μικρή», θεωρείται υπεύθυνη για τουλάχιστον 30 δολοφονίες.
Ανάμεσά τους και το μακελειό στους δρόμους της Νάπολης το 2002, όταν οι Σεκοντριλιάνο και Ντι' Λάουρο, αλληλοεξοντώθηκαν για τον έλεγχο μιας μικρής περιοχής. Αξιοσημείωτο είναι ότι εκείνη την εποχή αρχηγοί και στις δύο οικογένειες ήταν γυναίκες.
Μετά την έκρηξη βόμβας στη Σικελία το 1992 όπου δολοφονήθηκαν οι δύο εισαγγελείς, σκληροί διώκτες της μαφίας, Τζοβάνι Φαλκόνε και Πάολο Μπορσελίνο, ο ιταλικός νόμος έγινε πιο σκληρός για τους συλληφθέντες. Απαγόρευε, μεταξύ άλλων, τις επισκέψεις μελών της οικογενείας επιτρέποντας την είσοδο μόνο στις συζύγους τους.
Ηταν τότε που οι γυναίκες επανήλθαν στο προσκήνιο και ανέλαβαν ξανά αρχηγικούς ρόλους. Μια τέτοια εποχή ζει το οργανωμένο έγκλημα της Ιταλίας και στις μέρες μας, με τις πληθωρικές Ναπολιτάνες να ελέγχουν την οικονομία του Νότου.

πηγή: enet.gr