«Γυναικεία» η νέα δύναμη στη βιομηχανία gaming

«Γυναικεία» η νέα δύναμη στη βιομηχανία gaming
Πρόκειται για τρία πραγματικά blockbusters του χώρου των games: το macho «Gears of War 3» (σκληροτράχηλοι, οπλισμένοι μέχρι τα δόντια κομάντος εναντίον μίας αιμοσταγούς ορδής τεράτων που εξορμά από το υπέδαφος για να καταστρέψει την ανθρωπότητα), το Uncharted 3 (a la Indiana Jones περιπέτεια, με τυχοδιώκτες, θησαυρούς και μοιραίες γυναίκες) και το Deus Ex: Human Revolution («γκρίζα» cyberpunk περιπέτεια και συνωμοσίες, με έναν «ζόρικο» ήρωα σε σκοτεινές μεγαλουπόλεις του κοντινού μέλλοντος). 
Πέρα από το ότι πρόκειται για μεγάλες επιτυχίες, έχουν άλλο ένα κοινό: και στις τρεις περιπτώσεις, πρόκειται για παιχνίδια που έχουν γραφτεί από γυναίκες.

Σύμφωνα με έρευνα της Tiga, που εκπροσωπεί τη βρετανική gaming βιομηχανία, οι γυναίκες αποτελούν το 12% του εργατικού δυναμικού στο χώρο του development στη Βρετανία- και τα ποσοστά είναι αντίστοιχα στις ΗΠΑ και τον Καναδά. Πρόκειται για μικρό ποσοστό, κάτι που είναι λογικό, καθώς τα video games ήταν παραδοσιακά ανδροκρατούμενος χώρος. «Οι γυναίκες, φυσικά, πάντα έπαιζαν video games, αλλά στο παρελθόν αποτελούσαν πάντα τη μειοψηφία. Ωστόσο, σύμφωνα με αναφορά του Internet Advertising Bureau, το 49% των gamers στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι γυναίκες- αλλά αυτό το ποσοστό δεν αντανακλάται στη σύνθεση της βιομηχανίας» αναφέρεται στην έρευνα της Tiga.

Η Μίτου Κάντακερ, η οποία άρχισε να ασχολείται με προγραμματισμό στα 12 της και τώρα έχει τη δική της ανεξάρτητη («indie») εταιρεία παιχνιδιών, την Tiniest Shark, αποδίδει αυτό το status quo σε ένα «περίπλοκο μείγμα μάρκετινγκ, της πρώιμης κουλτούρας των arcade, και βαθιά ριζωμένων αντιλήψεων…υπάρχουν πολλά πράγματα στα παιχνίδια τα οποία οι γυναίκες βλέπουν και λένε ότι 'αυτά δεν είναι για μένα', όπως οι εντελώς σεξιστικά σχεδιασμένοι γυναικείοι χαρακτήρες, ή οι μισογυνικές αντιλήψεις που μπορεί να βρει κανείς σε πολλές gaming communities». Ως παράδειγμα, η Κάντακερ αναφέρει ένα πρόσφατο περιστατικό σχετικά με το Dead Island (περιπέτεια με ζόμπι): κάποιοι παίκτες οι οποίοι έπαιζαν μία ημιτελή έκδοση του παιχνιδιού βρήκαν μία γραμμή κώδικα στην οποία ο γυναικείος χαρακτήρας αναφερόταν ως «φεμινίστρια πόρνη».

Από την είσοδό του στην αγορά το 2008, το Wii της Nintendo έκανε πιο «φιλικά» τα παιχνίδια, καθώς επικεντρωνόταν περισσότερο σε εμπειρίες «κοινωνικού χαρακτήρα» (όπως τα Wii Sports και Wii Play) παρά σε, λ.χ, first person shooters. Επίσης, μουσικοί τίτλοι όπως τα Rock Band και Singstar έφεραν τα video games σε επαφή με την pop culture, ενώ δεν θα έπρεπε να παραβλέπεται και η επιτυχία τίτλων όπως τα Farmville και Angry Birds, που «σάρωσαν» σε Facebook και φορητές συσκευές, κερδίζοντας τις καρδιές ανθρώπων που δεν είχαν καμία σχέση με το gaming. Και όσο αυξάνεται το κοινό και η πολυπλευρότητά του, τόσο αυξάνεται και η πολυπλευρότητα των developers.

«Οι κονσόλες που είχαμε στο σπίτι ανήκαν στον αδερφό μου, δεν ήμουν καμιά μεγάλη gamer…αλλά στην εφηβεία μου άρεσε πάρα πολύ η δημιουργία fanzines και μικρών ταινιών, οπότε και κατάλαβα πώς η τεχνολογία και οι τέχνες είχαν αρχίσει να ενώνονται. Όταν έμαθα για την gaming βιομηχανία σκέφτηκα ότι 'ναι, σίγουρα είναι ενδιαφέρον'» λέει η Σιομπχάν Ρέντι, studiomanager της Media Molecule, η οποία θεωρεί ότι τα παιχνίδια γίνονται όλο και πιο ελκυστικά ως καριέρα για τα κορίτσια, καθώς δεν έχουν πια να κάνουν με «έναν υπολογιστή σε μία γωνία», αλλά με τηλέφωνα, laptops και κοινωνικά δίκτυα. «Βλέπω τη νέα γενιά κοριτσιών που τελειώνει το σχολείο τώρα και διαπιστώνω ότι έχει μεγαλώσει με την τεχνολογία, σε ένα περιβάλλον όπου η διασκέδαση, τα παιχνίδια και η μουσική είναι ενωμένα».

Η Έιμι Χένινγκ, δημιουργός της εξαιρετικά επιτυχημένης περιπετειώδους σειράς «Uncharted» (με πρωταγωνιστή τον γοητευτικό τυχοδιώκτη μεν, με χιούμορ και…ρεαλιστικές αντιδράσεις απέναντι στις εξωφρενικές καταστάσεις που αντιμετωπίζει δε, Nathan Drake) έπαιζε παιχνίδια σαν παιδί κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1970, αλλά τα άφησε πίσω της στην εφηβεία. Στο game development εισήλθε από άλλη οδό: «Το 1989 είχα την ευκαιρία να κάνω art, animation&design για ένα παιχνίδι του Atari 7800. Τότε απλά προσπαθούσα να βγάλω λεφτά για να πληρώσω τα δίδακτρα της σχολής Θεωρίας Κινηματογράφου και Παραγωγής, αλλά αυτό τελικά αναθέρμανε την αγάπη μου για τα παιχνίδια, και κατάλαβα ότι υπήρχαν πολύ περισσότερες ευκαιρίες σε αυτό τον νέο χώρο παρά στην κινηματογραφική βιομηχανία».

Πολλές designers αψηφούν τα στερεότυπα, σχεδιάζοντας όχι «οικογενειακούς» τίτλους, αλλά καθαρόαιμα action adventures, γεμάτα σφαίρες και…ξύλο. Οι χαρακτήρες που σχεδιάζουν, επίσης, είναι πιο πολύπλευροι και τα σενάρια πιο βαθιά: στο Gears of War 3 ένας από τους γιγαντόσωμους, ατρόμητους πεζοναύτες παρουσιάζεται να συντρίβεται από τον θάνατο της γυναίκας του, ενώ το Deus Ex (που, ως σειρά γενικότερα, διακρίνεται για τα εξαιρετικά, πολύπλευρα σενάρια, γεμάτα συνωμοσίες και εξαιρετικά ώριμους σχολιασμούς πάνω στα προβλήματα και τις πιθανές εξελίξεις του πραγματικού κόσμου) έχει να κάνει με την απειλή που συνιστά η κακή χρήση της τεχνολογίας προς την ανθρωπότητα. Ως αποτέλεσμα, τα εν λόγω παιχνίδια έχουν αρκετές γυναίκες fans.

Η Μέρι ΝτεΜαρλ, σεναριογράφος του Deus Ex, ήταν συγγραφέας λογοτεχνίας fantasy και science fiction πριν εισέλθει στη βιομηχανία. «Φέρνουμε μία νέα οπτική, νομίζω, έναν νέο τρόπο αντίληψης των πραγμάτων» λέει σχετικά.

Επίσης, διακρίνονται για τον πειραματισμό στο game design. Ενδεικτικά, η thatgamecompany (Λος Άντζελες) έχει δημιουργήσει πρωτότυπους, αισθητικά όμορφους τίτλους όπως το Flower και το Journey. Την εταιρεία ίδρυσε η Κέλι Σαντιάγκο, η οποία έχει σπουδάσει θέατρο στο πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης: «Ξεκινάμε ρωτώντας ποια είναι η διάθεση ή το συναίσθημα που θέλουμε να εκφράσουμε σε ένα video game. Μετά συνεχίζουμε ανακαλύπτοντας τα mechanics, τα visuals και τη μουσική που χρειαζόμαστε».

Η Κέλι και η Ρόμπιν Χιούνικ, επίσης της thatgamecompany, αποτελούν ινδάλματα για πολλές κοπέλες που θέλουν να εισέλθουν στο χώρο: «είναι γνωστές για τη δημιουργικότητα και το σχεδιασμό τους, και τον τρόπο που τα βάζουν αυτά πάνω από τις υποτιθέμενες επιθυμίες των αγοραστών» λέει η Κέιτ Κίλικ, της Angry Mango. Η Κίλικ εκπροσωπεί τη νέα γενιά, η οποία αμφισβητεί την αντίληψη ότι τα video games «είναι για τα αγόρια». «Βλέπω πολλά πράγματα που είναι απαράδεκτα. Αυτοί οι σούπερ-σέξι γυναικείοι χαρακτήρες, η πρόσληψη μοντέλων για τη 'διακόσμηση' των περιπτέρων στις εκθέσεις…δε νομίζω ότι αυτά έχουν θέση στο μέλλον της βιομηχανίας».